amikoj de Esperanto
Kelkaj jaroj antaŭ mi ekskribis la libron pri historio de mia familio kaj donacis ĝin al ĉiuj parencoj:
Tatiana Mykhno (Sageto)
Pri ekzisto de esperanto mi eksciis dum lernado en lernejo, sed studi ĝin mi ne sukcesis, ĉar ne estis informoj pri esperanto-instruado. Esperanto malaperis en subkonscio. En 2014 mi aĉetis bienon en vilaĝo kaj transloĝiĝis tien. Mi kun intereso okupiĝis pri mia ĝardeno, legomĝardeno, nutris kaprojn kaj kokojn. Sed kion mi povas fari vintre? Simple dormi apud varma forno kune kun la kato Markizo mi ne volis. Mi veturadis en Odeso'n por viziti teatrojn, ekspoziciojn kaj renkontiĝi kun amikoj. Fine de la 2017 mi hazarde trovis la retpaĝaron Lernu.net kaj tre rapide eklernis ĉiujn lecionojn, de tiam mi multe legis en ESperanto, aŭuskultis eo-elsendojn. En aŭgusto 2018 mi vojaĝis en Lisbonon al la Kongreso. Mi estis impresita: multaj homoj, kiuj parolas Esperante! Mi kaptis “viktimojn”, precipe la samajn komencantojn, kiel mi, kaj ni parolis, parolis, parolis, interrompante unu la alian kaj denove parolis... Kial tiom malmultaj homoj uzas Esperanton? Multaj homoj eĉ ne suspektas ĝian ekziston. Tute simple: esperantistoj konstruis ĉirkaŭ si baron kaj vivas en sia malgranda mondeto: retpaĝaroj, revuoj, gazetoj, eventoj — nur en Esperanto kaj nenia efekta kaj efektiva reklamo pri Esperanto. Por neesperantistoj eniri en tion rondon estas tre komplike. Tial mi decidis krei mian retpaĝaron ne nur en Esperanto, sed en lingvoj, kiuj estas kompreneblaj al la ĉirkaŭantoj. La tempo pasis. Mi vizitis la Nordan Kaŭkazion, kie renkontiĝis kun fama esperantisto Anatolo Masenko. Poste mi entuziasme planis oluajn esperantajn vojaĝojn. Ho ve!!! La pandemio, la milito...
Kiel bezonas mi vivan konversacion! Mi fanfaronas : )) Antaŭ nelonge aperis laŭvica broŝuro el serio "Esperanto por mi", kie inter la portretoj de aktivaj esperantistoj estis presita ankaŭ mia portreto kun kurta rakonto pri mi. Estis agrable kaj samtempe timeme trafi en kompanion de tiuj spertaj kaj meritaj esperantistoj. Nun mi devas pli fervore labori por konveni al ili. Iiniciato krei la serion "Esperanto por mi" apartenas al la japana esperantisto HORY Jasuo, kaj la portretojn desegnis germana pentristino Helga Plötner (legu la revuon "Esperanto", № 1381 (7-8), 2023).
|
Interreto savas. Mi vizitadas multajn esperanto-eventojn, konatiĝas kun esperantistoj. Ankaŭ mi legas eo-librojn, jam 
de vizitantoj de tiu ĉi paĝaro :